Olor a fum
Els núvols van esperar i
fins a l’endemà al migdia no van deixar el contingut que atresoraven a
les seves panxes grisses. Aquella trucada de nit . les seves mans i els seus llavis volien
seguir el joc. Una sensació desconeguda et va envairi no vas trovar cap
fet que expliques la seva conducta tot es va barrejar en un mar de
sensacions contradictories, aquella solitud de dies sense resposta sin un
perque , et feia un mal insuportable , com si algú et cremes amb flama d’una
espelma. Un pensament va inudar el teu cervell amb una naturalitat que,
de primer momento et va impresionar, però que vas acabar aceptant amb el
mateix apaivagament i confiança que un cec agraeix un braç per pasar un
carrer molt transitat, sense dubtar.Tu eres la mateixa no havies canviat ni una
gota, ell era qui s’havia transformat , ara ja sabies que una persona pot
convertir-se en un altra que un home pot arribar a ser mes insensible que una
paret i no mostrar cap mena de sensació. En realitat ara ho veies clar ,
ell s’havia mostrat com era realment, en realitat mai havia existit aquell home
delicat i frágil en el que tu t’havies deixat estimar. Sense cap motiu aparent
, les coses es van anar girant com aquells girasols que obeeixen el pas del
sol, petits detalls que van anan mostran la veritable cara, ja se sap, la vida
té cops amagats, però el temps resol tots els mals i mentres s’havia produït
una metamorfosi, ell seguía estiman-te o pot ser no ho havia fet mai?
Quin greu em sap .Esplosa’t la son dels ulls i fes
un passeigs abans no descarregui. La pluja .Un cap de semana remullat. Olor de
falagueres i molsa.
Olor de humo
Las nubes esperaron hasta el dia siguiente al mediodía
no dejaron caer el contenido que
atesoraban en sus barrigas grises. Aquella llamada a la noche, sus manos y sus
labios querían seguir el juego. Una sensación desconocida te invadió, no
encontraste ningu hecho que explicara su conducta, todo se mezclo en un mar de
sensaciones te invadió no encontraste ningún
hecho que explicara su conducta, aquella soledad de días sin respuesta sin un
porque, te hacia un daño insoportable, como si alguien te quemara com una llama
de una vela.Un pensamiento invadió tu
cerebro con una naturalidad que desde el primer momento terminaste aceptando
con la misma confianza que un ciego agradece un brazo para pasar una calle muy
transitada sin dudad. Tu eras la misma no habías cambiado ni una gota, el era
quien se había trasnformado, ara ya sabias que una persona puede convertirse en otra, que un hombre
puede llegar a ser insensible mas que
una pared y no mostrar ningún tipo de sensación.Em realidad ahora lo veias
claro.El se había mostrado como era realmente, en realidad nunca había existido
aquel hombre delicado y frágil por le que tu te habías dejado amar. Sin ningún motivo
aparente las cosas habían ido girando
como aquellos girasoles que obedecen el paso del sol .Pequeños detalles que van
mostrando la verdadera cara, ja se sabe la vida tiene golpes escondidos, pero
el tiempo resuelve todos los males y mientras llega se había producido una
metamorfosis. El segui queriéndote o puede ser no lo había hecho nunca?
Que mal me sabe. Sacudete el sueño de los ojos , un
paseo antes que descargue la lluvia un fin de semana remojado.Olor de
falegueres i molsa.